خدایا،قدرتی میخواهم که همیشه حرف حق را با قدرت و شهامت بگویم.
خدایا،من را از بحث و جدل با افراد نادان و لجوج مصون بدار.
خدایا،قدرت و نفوذ کلام را هم از تو میخواهم.
خدایا،میخواهم که همیشه با تو باشم و وسوسه های شیطان در من اثر نکند،خودت بگو چه کنم؟
+لیس الانسان الا ما سعی
+خواستن توانستن است.
+بد اخلاقی من را به جایی نمیرساند.
خدایا،گاهی نماز بقدری سنگین بنظر میآید که میخواهم هزار کار سخت تر و ذلیل کننده تر انجام دهم،اما نماز نخوانم،در آن مواقع خودت کمک کن.
خدایا،گاهی جلوه ی زنان و دخترانی که خود را به بهترین شکل تزیین کرده اند در نظرم فریبنده تر از گناه آن میرسد،خودت وسوسه های شیطان را برایم نابود کن.
خدایا،گاهی سخنانم تاثیر خود را از دست میدهند و تلاشم برای فهماندن منظورم بی ثمر میمانند،از تو برای گیرایی زبان و فصاحت کلامم کمک می طلبم و طلب موثر بودن کلامم را دارم.
آمین.
خدایا،پناه میآورم به خودت از تمام گناهانم.
خدایا،رویم سیاه است و دستی خالی،به دنبال بزرگواری هستم که ضامنم شود پیش خودت!
خدایا،زیارت ضامن آهو میخواهم.
خدایا،پشیمان،خودت بگو چه کنم.
خدایا،از کار های کرده و نکرده استغفار میکنم.
خدایا،من تحمل امتحان سخت ندارم،یا من را قوی تر کن یا امتحانم نکن.
خدایا،بدادم برس که جز تو کسی ندارم.
خدایا،بعد از هر گناه احساس سقوط دارم،نه تنها احساس بلکه تمام درد آن را هم با قلبم حس میکنم،پس احساس نیست،واقعا سقوط میکنم!
خدایا،میدانم که همین سقوط هم از لطف و مهربانی توست تا شاید نجات پیدا کنم،تا در باتلاق گناه اسیر نشوم،تا به خود بیایم.
خدایا،این روز ها به حال خوش گذشته ام غبطه میخورم،به خودم در گذشته حسودی ام میشود!
خدایا،دلی میخواهم که فقط جایگاه تو باشد،نه شیطان،هوای .نفس و نفس اماره
من نوشتن رو دوست دارم،یعنی یه جورایی وبلاگ نویسی را هم دوست دارم.ولی نمیدونم چرا از این دوست داشتن استفاده نمیکنم.
میخوام کار های زیادی بکنم اما هیچ کاری نمیکنم!چند روزه به این فکر میکنم که یه کاری باید بکنم،بدبختی هم اینه که میدونم هم که چه کارهایی هم باید بکنم اما دست روی دست گذاشتم که هیچ،به بدترین شکل ممکن هم وقت کشی میکنم.
سر نماز! یه فکری به سرم زد که بد فکری نبود.مدیونی فکر کنی که سر نماز حواسم به نماز نیست!
من میخوام یه کاری رو شروع کنم و همزمان با اون یه کار دیگه رو به عنوان تنبیه خودم انجام بدم؛ولی خب اونطوری که من خودم رو میشناسم باید یه انگیزه درست و حسابی داشته باشم که به خاطر اون هم که شده کار رو ناقص و ناتمام به امان خدا رها نکنم.
فکرم اینه که دو تا کار رو همزمان شروع کنم و توی همین وبلاگ چیزایی که یاد گرفتم رو بنویسم تا هم خودم یه انگیزه پیدا بکنم که همون نوشتن وبلاگ هست و هم اینکه مطالب رو توی یک جای خوب منتشر میکنم.
در قسمت موضوعات وبلاگ فعلا دو تا موضوع جدید ایجاد میکنم و سعی میکنم که روزانه مطالب رو بنویسم اما اگر هم یک وقفه ای افتاد سعی میکنم که نا امید نشم و کار رو ادامه بدم.این دو تا موضوع فعلا جنبه آزمایشی داره که ببینم این روش جواب میده یا نه؟آیا اصلا من میتونم با این روش پیش برم؟و هزار اما و اگر دیگه...
در ضمن اینکه اینکار به صورت آزمایشی اجرا میشه دلیلی نداره که در انجام کارم کوتاهی یا قصور و سستی بکنم.
خدایا این کار رو با نام و با تکیه بر تو شروع میکنم،از تو کمک و یاری میخواهم و تنها بر تو توکل میکنم.من را در این کار یاری فرما و عاقبت این کار را نیکو گردان.آمین