کولاک

بعضی وقت ها باید کسی را داشته باشی که بدون رودربایستی واقعیت را تف کند توی صورتت.

به نظرم خیلی وقت ها آدم ها خیلی چیز ها را در نظر نمی گیرند،یا حتی یادشان میرود؛در این شرایط یک نفر باید باشد که آدم را بنشاند سر جای خودش.

در این واقع انسان خیلی خطرناک میشود،گویی بادکنکی پر ولی در باز که در هوا سرگردان است؛اگر کسی کنترلمان نکند،سقوطمان حتمی ست.

مرد میخواهد که خودش،خودش را کنترل کند.

باید بعضی واقعیت ها را نوشت و زد جلوی چشم؛هر روز هم صبح و شب خواندشان؛خواندنی نه از روی عادت که با دقت.

پ ن:دیروز حالم را بد کردم،چند بار حمله کردم که بنویسم اما نشد.

پ ن۲: الان بهترم.

پ ن۳: خیلی خوب است که در مواقعی که حالت بد است یک نفر باشد که دلت به بودنش خوش شود.

پ ن۴: ممنون که هستی.