کولاک

لعنت به خودم که فقط در عالم هپروت و وهم و خیال هستم.
امروزیا صاحب الزمان;
ای ناجی مظلوم برآور دستی/ پایان بده بر هر چه بدی و مثلا میخواستم که هم فلسفه را تمام بکنم و هم تربیت بدنی را که از صرقه سری پشت کار!! و همت عالی!!!!من!هر دو ناقص ماند.
البته میتوانستم که هر دو را با شب بیداری تمام بکنم که آن را هم با توجهات ویژه پدر و مادر،اصلا بیخیال شدم .
قبلا هم میدانستم که نباید روی شب بیداری حساب بکنم؛اما:
"به عمل کار برآید،به سخندانی نیست"
از دست خودم شاکی ام.و البته نگران امتحان های امروز.
خدا بخیر کند عاقبت امتحان ها را؛:
خدا چه کار کند تنبلی های من را که درس نمیخوانم و انتظار معجزه دارم.
شاید انتظار من برای تمام کردن درس هایم زیاد تر از توانم بود که نتوانستم.
خودم هم نمیدانم با خودم چه باید بکنم.
از این وضع به شدت بدم می آید.
پ.ن:در مطالب قبلی از لذت تمام کردن درس نوشته بودم،ولی الان ب