کولاک

امروز مادر جان یک لنگه کفشم را که دوخت رویش یه کمی پاره شده بود را برای تعمیر به کفاشی برد.
الان که کفش را گرفتم،افتضاح شده است.
من ترجیح میدهم که کفش پاره بپوشم اما کفش به آن فجیعی را نپوشم.
حالم گرفته شد.
پ.ن:چند مدت بود که میگفتند کفشت را ببر بدوزند،اما من طبق معمول پشت گوش میانداختم؛تا امروز که!
پ.ن2:بد تر اینکه پدر جان الان که کفش را گرفتم بنده را مورد عنایت قرار دادند و فرمودند:مگه من خیلی وقت پیش نگفته بودم که چون فقط یک بندش پاره شده ببر تا تعمیر کنند!
و جواب من هم همواره سکوت است.
ولی یه نفر نیست که بگوید چه فرقی میکرد مثلا؟
آن نخی که پاره شده،پوسیده بود !!و خواه نخواه پاره میشد