کولاک

سه روز وقتم رو به هدر دادم،الان هم ساعت یک و نیم صبحه و من هنوز ریاضی رو تموم نکردم.
باید یه کاری کنم که دیگه اینکار تکرار نشه!
نمیدونم مشکل از کجاست؟
شاید من بی اراده هستم؛
شاید هم از خودم زیاد توقع دارم؛
ولی اینها هیچکدوم توجیهی برای وقت تلف کردن من نمیشن.
من از این وضع خودم بیزارم.
از خودم بدم میاد وقتی که کاری رو که باید بکنم،به موقع انجام نمیدم.
اصلا میدونی،هر چیزی یه زمان مشخص داره که باید تو اون زمان انجام بشه؛
اگه انجام نشد،بقیه کار ها فقط یه جور تسکینه!فقط یه جور جبران مافات هست؛شاید هم یه جور ماست مالی کردن قضیه باشه.
این جمله رو باید با طلا بنویسم که:
ساعت رو نباید به شکل دایره میساختن که هی دور خودش میچرخه و تموم نمیشه،باید به شکل یه خط مستقیم مساختن که هرگز قابل برگشت و تکرار نیست.
خدایا،نگذار سرمایهی عمرم رو به همین آسانی و بدون هیچ کار مفیدی از دست بدم.
خدایا خودت کمکم کن